67
©SMI-
VAL
©SMIVAL
WDROŻONEŚRODKINWRM
•
A02Pasybuforowe i żywopłoty
K
ontekst
DorzeczeLèze towąskadolinaopowierzchni350km² idługości52km,położonaw regionieMidi-Pireneje (południowa
Francja). Jest onapołożonawpaśmiegórskimPirenejów, rozciąga sięodwzgórzwdół do równin, awysokościwahają
sięod160do700m.W83% zlewniapokryta jest przez
grunty rolne
, przeważnienawadnianeuprawy zbóż, obejmu-
jące tereny równinne i częśćwzgórz. Roślinnośćprzybrzeżna i drzewa rosnągęsto, alew ciąguostatnich28 lat 300km
krzewów zniknęło, przedewszystkim z powodu konsolidacji gruntów.W górnej części strome zbocza czynią rolnictwo
trudniejszym, a zagajniki zajmująwiększość krajobrazu. Średnie roczneopadyw zlewni sięgają795mm.
P
roblemy
zarządzania
W 2000 roku obszar zlewni nawiedziła
największa i najbardziej niszcząca powódź
od 1875 r., która zniszczyła setki
domów idotknęładziałalnośćgospodarczą.Długotrwałeopadydeszczuzlokalizowanepowyżej zlewni iogromnyzasięg
przestrzenny, w połączeniu z glebami już nasiąkniętymi wodą, odegrały wielką rolęw powstaniu powodzi. Niemniej
jednak za główny czynnik uznaje się stan krajobrazu i ciekówwodnych. Rzeczywiście utrata
żywopłotów
miała kilka
bezpośrednich konsekwencji dla cykluwodnego: spadek szybkości infiltracji i zwiększona szybkość spływu, stężenie
spływu i przyspieszenie przepływów lądowych, zwiększone ryzyko erozji gleb i częstsze ryzyko lawin błotnych, a w
rezultaciewiększy i szybszy
przepływ szczytowy
podczas powodzi. Powodzie, jakiewystąpiływ roku2000 i ponownie
w2007pokazały, żegospodarkawodnapowinnabyćplanowanaw skali całej zlewni.
©SMIVAL
©SMIVAL
Powodziewdolinie Lèze
67
Żywopłotyprzeciwpowodziowe
wpołudniowej Francji
